ترسیم مصائب اهل بیت سلام‌الله‌علیهما در شهر شام
شاعر : احمد بابایی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل
شب گرچه روی نیـزه، سرِ آفـتاب بُرد زینب به فـتـح شـام، سـپـاه شـهاب بـرد
پس درس‌های مادر او بی نتیجه نیست از زخـم بی‌حـسـاب، نـباید حـساب برد
با دست بسته، خسته، غریبانه خطبه خواند کـاخ یـزیـد را وسـط گــریـه، آب بــرد
آنسان که تیر و نیزه و تیغ از تن حسین آن چوب خیزران هم از لب تشنه، ثواب برد
وقتی که چـشم آل عـلی بر کـلام اوست نتوان که صبر از دل عُـلـیاجـنـاب برد
جـای مـدافـعـان حـرم ضـجّـه می‌زنـیـم ناموس مرتضی که به بزم شراب برد!؟
راضی به بغـض دخـتر احمد نمی‌شویم ما بی تـفـاوت از غـم‌تـان رد نمی‌شویم
|